کریس دیکسون، پادشاه فیلسوف رمزارز، مورد جدیدی برای بلاک چین ایجاد می کند. آیا او خیلی دیر کرده است؟

مشروح:

در اکتبر 2022، فقط چند هفته قبل از فروپاشی FTX، کریس دیکسون نشست تا کتابی در مورد ارزهای دیجیتال بنویسد. سرمایه‌دار خطرپذیر و خوش‌بین ابدی می‌خواست چشم‌انداز تازه‌ای را در مورد فناوری که عاشقش شده به اشتراک بگذارد. دیکسون با تأسیس استارت‌آپ‌هایی در دوره‌های قبلی اینترنت، قبل از اینکه شرکت‌هایی مانند گوگل و فیس‌بوک هر دلار را بخرند، معتقد بود که وعده غیرمتمرکز بلاک چین می‌تواند بلوک‌های اولیه یک اینترنت باز را دوباره تقویت کند.

در پایان سال 2022، این چشم‌انداز توسط صنعتی تحت سلطه ذهنیت کازینو و تبهکارانی مانند سام بنکمن-فرید رد شد. شکست FTX نقطه عطفی بود که در آن، برای بسیاری از ناظران، رمزارز مترادف با کلاهبرداری شد.

او دهه‌ها در فناوری کار کرده بود، به عنوان کارآفرینی که شرکت‌های اولیه هوش مصنوعی را ایجاد می‌کرد، یک سرمایه‌گذار فرشته، و سپس شریک در غول سرمایه‌گذاری Andreessen Horowitz (a16z). او هرگز شکاف گسترده ای را در درک عمومی از پروژه هایش و درک خود تجربه نکرده بود. او با خود فکر کرد: "من به طور بالقوه می توانم سعی کنم این شکاف را کم کنم."

نتیجه Read Write Own است، مانیفستی در مورد فضیلت‌های رمزنگاری که احتمالاً ترکیبی از کتاب مقدس و کتاب خودیاری برای کسانی خواهد بود که هنوز این دیدگاه را دارند که فناوری بلاک چین راه‌اندازی خواهد شد. عصر بعدی اینترنت این کتاب که در 30 ژانویه منتشر خواهد شد، دفاع روشنی از صنعتی است که اغلب به یک تقلید برای جهان خارج تبدیل شده است.

اگر چه دیکسون فقط 52 سال دارد، به عنوان نوعی دولتمرد بزرگ برای ارزهای دیجیتال عمل می کند. او استدلال می‌کند که بلاک‌چین می‌تواند چیزی بیش از قمار «تعداد بالا» و بازیچه‌ای برای افراد انحصاری باشد – این می‌تواند یک نرم‌افزار غیرسیاسی باشد که اینترنت را از دست صاحبان شرکت‌هایش نجات دهد.

دیکسون به عنوان رئیس شرکت رمزنگاری a16z، فقط یک نظریه‌پرداز صندلی راحتی نیست. او دارای پوست واقعی در بازی است، به میزان 7.6 میلیارد دلار از پول سرمایه گذارانش. کتاب او فقط یک رساله در مورد آینده وب نیست. این فراخوانی برای بقای صنعت است.

کلیسای جامع و بازار

دیکسون به اینترنت از نظر شبکه‌ها فکر می‌کند - نه تنها نحوه اتصال افراد، بلکه نحوه تعامل فناوری‌های مختلف برای ایجاد زیرساختی که ما به عنوان وب می‌شناسیم.

بیشتر آنچه که ما امروز در مورد اینترنت فکر می کنیم متعلق به شرکت های بزرگ و کنترل آن است. همه چیز از WhatsApp گرفته تا Gmail گرفته تا سرویس‌های رایانش ابری که به آنها نیرو می‌دهد توسط تعداد انگشت شماری از شرکت‌ها اداره می‌شوند که نه تنها نحوه عملکرد پلتفرم‌ها را دیکته می‌کنند، بلکه تقریباً تمام سود را به دست می‌آورند و کل صنایع از روزنامه‌ها گرفته تا آژانس‌های مسافرتی را از بین می‌برند.

همیشه اینطور نبود. توسعه‌دهندگان اولیه اینترنت، شبکه‌های بازتری را تصور می‌کردند که به صورت دموکراتیک اداره می‌شدند و تصمیم‌گیری‌ها در دست مردم باقی می‌ماند - یا حداقل هر کسی که به اندازه کافی برای مشارکت اهمیت داشت.

این دیدگاه هنوز در بلوک‌های ساختمان اینترنت مدرن، از طریق پروتکل‌هایی مانند SMTP، که ارتباطات ایمیل را استاندارد می‌کند، و HTTP، که به رایانه‌ها کمک می‌کند با یکدیگر صحبت کنند، زندگی می‌کند. یکی دیگر، DNS، به ما اجازه می دهد تا به جای یک سری اعداد، از صفحات وب با نام های قابل خواندن برای انسان، مانند Fortune.com بازدید کنیم.

این پروتکل‌ها عموماً رایگان یا بسیار ارزان برای استفاده هستند، و یا منبع باز هستند یا توسط سازمان‌های غیرانتفاعی مدیریت می‌شوند که وظیفه تعمیر و نگهداری را به جای سودجویی دارند. وجود آنها دلیلی است که ایمیل توسط Google، URL ها توسط آمازون، یا وبگردی توسط مایکروسافت کنترل نمی شود.

دیکسون به من گفت: «من همیشه از مایکروسافت متنفر بودم. ممکن است از سوی یکی از قدرتمندترین مردان فناوری، و به ویژه فردی که در یک شرکت سرمایه گذاری کار می کند که با سرمایه گذاری میلیاردها دلار در شرکت هایی مانند فیس بوک و توییتر، اینترنت را به شکلی که امروز می شناسیم، کار می کند، اظهارنظری عجیب به نظر برسد.

دیکسون علیرغم ثروت و شهرت بالایش، تأثیری آرام دارد. او به ما پیشنهاد داد که در یک غذاخوری ملاقات کنیم - مکان مورد علاقه او در ترایبکا بسته شده بود، بنابراین من یکی را در نزدیکی دفتر Fortune پیدا کردم. با خوردن یک بشقاب تخم‌مرغ، سوسیس و سیب‌زمینی، او بیشتر شبیه یک استاد کالج به نظر می‌رسید تا یک غول سرمایه‌گذاری، و با پاسخ‌هایی به طول پاراگراف صحبت می‌کرد که با توجه به ایده‌ای که در ذهنش ایجاد می‌شد، تندتر می‌شد. زمانی که ما به سمت شاسی بلند مشکی و راننده منتظر او رفتیم، شخصیت آکادمیک سوراخ شد.

دیکسون گفت که شغل او با عشق به نرم افزار منبع باز، مانند سیستم عامل یونیکس، هدایت شده است. این چیزی است که او را به بلاک چین کشاند. او یک وبلاگ نویس پرکار است و در حدود سال 2009 شروع به نوشتن در مورد متمرکز شدن اینترنت کرد. به طور خاص، او با قیاسی که توسط رمزگذار اریک ریموند به نام «کلیسای جامع و بازار» ایجاد شد، متحیر شد. در مدل کلیسای جامع، نرم افزار به شدت محدود به یک حلقه داخلی از توسعه دهندگان است، که عموماً توسط یک شرکت استفاده می شود، که می توانند ساختارهای پیچیده و زیبایی بسازند که برای مشارکت کنندگان خارجی بسته است. در مقابل، بازار منبع باز است – پر هیجان و بدون نظم واضح، اما از طریق همکاری زنده است.

در آن زمان، پلتفرم‌هایی مانند توییتر و فیس‌بوک هنوز سعی می‌کردند خود را بازاری کنند. آنها از توسعه دهندگان دعوت کردند تا برنامه ها را روی پلتفرم های خود بسازند و توییتر متعهد شد از RSS، پروتکل منبع باز دیگری که به کاربران اجازه می دهد تا وب سایت ها و وبلاگ های مختلف را دنبال کنند، پشتیبانی کند. با این حال، دیکسون فهمید که آنها بیشتر شبیه کلیساهای جامع عمل می کنند و در زمان ترسش از قطع دسترسی می نوشتند. او در اکتبر 2009 در وبلاگ خود نوشت: "مشکل این است که توییتر واقعاً باز نیست." البته حق با او بود.

در همین حال، اوایل همان سال، شخصیت مستعار معروف به ساتوشی ناکاموتو مقاله سفید خود را در معرفی بیت کوین به جهان منتشر کرد. دیکسون یک تبدیل فوری نبود. مورد ادعای استفاده بیت کوین مالی است، به طوری که ناکاموتو ارز دیجیتال اصلی را به عنوان شکل جدیدی از پول تصور می کند، در حالی که دیکسون بیشتر به پروتکل های زیرساختی گسترده تر اهمیت می دهد. با این حال، او ارزش بلاک چین را دید - نوع جدیدی از شبکه که مالکیت آن می تواند توسط شرکت کنندگان آن پراکنده و اداره شود و توسط نرم افزار اجرا شود.

پس از چندین سال نوشتن چک‌های کوچک به‌عنوان یک سرمایه‌گذار فرشته که نفوذش محدود بود، دیکسون در سال 2012 به a16z و لیگ‌های بزرگ VC پیوست. سعی کنید حرکت محاسباتی جدید را کشف کنید،» او به من گفت.

بلافاصله مشخص نبود که بلاک چین آینده خواهد بود. یکی از اولین شرط‌بندی‌های دیکسون روی صرافی جدید ارز دیجیتال Coinbasein در سال 2013 بود، اما او همچنین در شرکت واقعیت مجازی Oculus که بعداً توسط متا خریداری شد و استارت‌آپ هواپیماهای بدون سرنشین Airware سرمایه‌گذاری کرد که در سال 2018 متوقف شد.

او انتظار داشت که بیت کوین به گونه ای تکامل یابد که به توسعه دهندگان نرم افزار اجازه دهد ویژگی های جدیدی اضافه کنند و موارد استفاده از بلاک چین را گسترش دهند. تیم بیت کوین هرگز این کار را نکرد. در عوض، یک بلاک چین جدید به نام اتریوم در سال 2015 راه اندازی شد، با این وعده که به برنامه نویسان اجازه می دهد تا هر گونه مد برنامه های غیرمتمرکز را ایجاد کنند. A16z اولین صندوق اختصاصی رمزنگاری خود را به ریاست دیکسون، سه سال بعد راه اندازی کرد.

"قند بالا"

پیشنهاد دیکسون برای بلاک چین ساده است - به زیبایی در عنوان کتاب او خلاصه شده است. اولین دوره اینترنت، که توسط پروتکل‌ها و نوآوری‌های اولیه مانند مرورگر وب تسهیل شد، به ما اجازه داد تا اطلاعات را مصرف کنیم. دومی که توسط شبکه‌های شرکتی مانند فیس‌بوک و اپل هدایت می‌شود، به ما اجازه می‌دهد تا محتوای خود را بنویسیم. سومین مورد، که توسط بلاک چین هدایت می‌شود، ما را از تصمیم‌گیری تا برداشت عواید – خود، مسئول می‌کند.

به عنوان مثال، یک پلت فرم غیرمتمرکز رسانه اجتماعی به کاربران اجازه می‌دهد در مورد تعدیل محتوا رأی دهند و کد آن را به صورت منبع باز نگه دارند تا امکان ایجاد اکوسیستم پر جنب و جوش از برنامه‌های شخص ثالث را فراهم کند. بدون اینکه تمام درآمد تبلیغات به پلتفرم برود، کاربران در واقع می‌توانند از محتوای خود کسب درآمد کنند، و یک سیستم توکن می‌تواند درآمدها را توزیع کند و به عنوان یک مکانیسم حاکمیتی به یک هدف دوگانه عمل کند.

تصور کردن دنیای خوبی است، اما دنیایی که بیش از 15 سال از ظهور بیت کوین نمی گذرد. این به دلیل عدم تلاش نیست. پروژه‌های ارزهای دیجیتال زیادی با هدف مصرف‌کنندگان انجام شده است و میلیاردها دلار سرمایه برای جلب نظر آنها صرف شده است. با این حال، رمزارز هنوز لحظه "ChatGPT" خود را نداشته است - برنامه به اصطلاح قاتل که به آن کمک می کند تا به جریان اصلی نفوذ کند.

یک نکته رایج در کریپتو این است که ما در مراحل اولیه هستیم—که دهه ها طول کشید تا مردم عادی به اینترنت بیایند. اولین مقاله در مورد شبکه های عصبی مصنوعی در سال 1943، بیش از 75 سال قبل از راه اندازی ChatGPT منتشر شد. دیکسون اذعان کرد که او اغلب در مورد روندها خیلی زود است. او اولین شرکت هوش مصنوعی خود را در سال 2009 ساخت و در نهایت به دلیل فناوری subpar، آن را به eBay فروخت.

دیکسون به «برابری ویژگی‌ها» معتقد است، این ایده که برنامه‌های رمزنگاری تنها زمانی به کار می‌افتند که به خوبی رقبای غیربلاک چینی خود باشند. با زمان پردازش کند، هزینه های اغلب گزاف، و نگرانی های امنیتی همیشگی، آن روز دور به نظر می رسد. «در صورتی که برای یک تراکنش 10 دلار هزینه دارد، چند برنامه قاتل می توانید بسازید؟» او درخواست کرد. با این حال، دیکسون گفت، یک "سناریوی خوش بینانه" وجود دارد که در آن قدرت محاسباتی بلاک چین در 12 ماه آینده کافی است. من پرسیدم که آیا می‌توانیم بیش از یک دهه دور باشیم، همانطور که او با اولین قمار هوش مصنوعی خود چنین بود. او با خنده گفت: «امیدوارم نه.

در این میان، تنها جنبه ای از ارزهای دیجیتال که مورد توجه قرار گرفته، حدس و گمان است - از شور و حرارت اخیر در مورد ETF بیت کوین تا کازینوهای دارایی دیجیتال مانند FTX.

دیکسون جنون حدس و گمان ارزهای دیجیتال را به عنوان "قند بالا" توصیف می کند. این نه تنها تصویر بدی برای فضا ایجاد می‌کند و کاربران را از بین می‌برد، بلکه شرکت‌های نمونه کار او را که در تلاش برای ایجاد زیرساخت‌های غیرجنسی هستند، ناامید می‌کند. او با اشاره به یک memecoin جدید در بلاک چین Solana به من گفت: «مردان دیگری در خیابان هستند که می‌گویند: «هی، فلیپ بونک». "و این توجه را جلب می کند."

در پاسخ، دیکسون نقش غیرمعمولی را برای یک سرمایه‌دار مخاطره‌آمیز به عهده گرفته است و زمانی را در دی سی می‌گذراند تا قوانین جدیدی را برای حاکمیت کریپتو لابی کند. مانند بسیاری از افراد در این صنعت، او معتقد است که کمیسیون بورس و اوراق بهادار با دنبال کردن توکن هایی مانند Solana که ابزارهای کاربردی را ارائه می دهند و شرکت های داخلی مانند Coinbase، نوآوری را خفه می کند، در حالی که اجازه می دهد به اصطلاح شیت کوین ها و مبادلات فراساحلی شکوفا شوند.

A16z crypto تنظیم‌کننده‌ها و کارکنان سیاسی سابق را استخدام کرده است، و دیکسون خود یک اهداکننده پرکار است، با داده‌های عمومی از OpenSecrets که نشان می‌دهد او به بیش از دوازده عضو دوستدار رمزنگاری کنگره کمک کرده است. ران کانوی، افسانه سرمایه گذاری و دوست دیرینه دیکسون، به من گفت: «این کار سخت و خسته کننده است، ملاقات با قانونگذاران». "بیشتر شرکت های ریسک پذیر از این فعالیت اجتناب می کنند."

بن هوروویتز، یکی از بنیانگذاران a16z، به من گفت که این شرکت پس از مشاهده شرکت های بزرگ فناوری مانند متا که نفوذ خود را در DC خم کردند، تصمیم گرفت وارد لابی شود. او به من گفت: "این شرکت های بسیار قدرتمند با محصولات انحصاری در واشنگتن بسیار فعال هستند." . "اگر هیچ کس نماینده فناوری کمی نباشد، ما تحت نظارت نظارتی و کاهش شدید نوآوری قرار خواهیم گرفت."

فیل مخاطره آمیز در اتاق

این کنایه که a16z قهرمان یک وب غیرمتمرکز شده است در دیکسون گم نشده است. این شرکت سرمایه‌گذاری با سرمایه‌گذاری‌های خود در شرکت‌هایی مانند Airbnb، فیس‌بوک و توییتر، در عصر اینترنت متعلق به شرکت‌ها که دیکسون اکنون درخواست می‌کند که از آن حرکت کنیم، کمک کرد.

طبق برآورد هورویتز، a16z تا حد زیادی از شرط‌بندی‌های Web2، حتی خارج از صندوق رمزنگاری خود، به جز برنامه اشتراک‌گذاری عکس BeReal، خارج شده است. (او اشاره نکرد که این شرکت همچنین 400 میلیون دلار برای کمک به الون ماسک برای خرید توییتر در سال 2022 کمک کرده است.) هوروویتز گفت: «این چیز خوبی در مورد سرمایه‌دار بودن است. "شما می توانید سرمایه گذاری های زیادی انجام دهید."

در حالی که VCها می‌توانند شرط‌بندی خود را در اطراف گسترش دهند، در مورد ارزهای دیجیتال، مشارکت یک شرکت سرمایه‌گذاری عظیم همچنان این نگرانی را ایجاد می‌کند که می‌تواند مأموریت تمرکززدایی بلاک چین را تضعیف کند. مانند سایر VC های رمزنگاری، a16z اغلب به جای سهام سنتی برای سرمایه گذاری های خود توکن هایی دریافت می کند، به این معنی که می تواند تأثیر زیادی در اداره پروژه ها داشته باشد.

این نگرانی جنجال‌هایی را برانگیخت، مانند زمانی که a16z از یک پیشنهاد نامطلوب برای Uniswap حمایت کرد تا از LayerZero، یک شرکت نمونه کار دیگر، به‌عنوان زیرساخت زیرساختی به جای رقیبی به نام Wormhole استفاده کند. در حالی که a16z سعی کرد با این استدلال که توکن‌هایی را در باشگاه‌های دانشجویی و سازمان‌های غیرانتفاعی توزیع کرده است، انتقادات را منحرف کند، کارشناسان خشمگین در کریپتو توییتر این شرکت را متهم کردند که پروتکل ظاهراً باز Uniswap را "مالک" می‌کند.

لدر، که برای Uniswap Labs کار می کند، که از نظر فنی از پروتکل Uniswap جدا است، گفت که با دیکسون درباره حکمرانی صحبت نمی کند. با این حال، او استدلال کرد که تمرکززدایی تضمین کننده توزیع برابر مالکیت نیست، بلکه نشانگر «دسترسی منصفانه و باز» است.

مسئله دیگری که VCهای کریپتو را آزار می دهد، تمایل به تخلیه توکن ها برای سودهای کوتاه مدت است. در سرمایه گذاری مخاطره آمیز سنتی، شرکت ها برای سال ها سرمایه گذاری ها را حفظ می کنند تا زمانی که خارج شوند، چه از طریق IPO یا خرید. با کریپتو، توکن‌ها می‌توانند در کمتر از یک سال باقی بمانند.

دیکسون اذعان کرد که بسیاری از شرکت‌های VC کریپتو بیشتر به‌عنوان صندوق‌های تامینی عمل می‌کنند، اما گفت که او برای دوره‌های قفل طولانی‌تر فشار می‌آورد - او حتی به ارائه مقرراتی در این زمینه در قانون کریپتو پیشنهادی کمک کرد. او به من گفت: «تشویق های کوتاه مدت چیز بسیار خطرناکی است. به گفته سخنگوی a16z، صندوق‌های رمزنگاری هنوز 94 درصد از تمام توکن‌هایی را که در معاملات بازار خصوصی خریداری کرده است، در اختیار دارند.

سوال وجودی‌تر برای دیکسون این است که آیا پروژه‌های رمزنگاری به سرمایه‌گذاری در مقیاس خطرپذیر و انتظارات ناشی از آنها نیاز دارند یا خیر. او شرط می‌بندد که دریافت‌کنندگان وجوه a16z نه تنها به عنوان پایه‌ای برای نسل بعدی اینترنت عمل می‌کنند، بلکه میلیاردها دلار نیز برداشت خواهند کرد.

وقتی از هوروویتز پرسیدم، او قمار را با DNS، پروتکلی که نام دامنه را ترجمه می‌کند، مقایسه کرد. آن‌ها مستقیماً روی ابزار سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، بلکه توکن‌ها را سرمایه‌گذاری می‌کنند - مثل این که یک شرکت سرمایه‌گذاری در روزهای اولیه وب، تعداد زیادی URL خریداری کرده بود. او گفت: «در واقع فکر نمی‌کنم تنشی در آنجا وجود داشته باشد.

مالکان، آکادمیک، استدلال می‌کند که روندهای اخیر خلاف این را نشان داده‌اند، به‌ویژه زمانی که VCها در مجموعه‌ای از پایه‌ها، آزمایشگاه‌ها، توکن‌ها و پروتکل‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند که اغلب پروژه‌های رمزنگاری را تحت تأثیر قرار می‌دهند. مواردی که موفق شدند، مانند بیت کوین و اتریوم، به بودجه کمی نیاز داشتند. او به من گفت: «در کریپتو، تقریباً می‌توانید استدلال کنید که یک رابطه منفی قوی بین موفقیت و مقدار پولی که جمع‌آوری می‌کنید وجود دارد. "این فقط به عنوان یک پروژه موفق نیست، شما باید مانند یک شرکت میلیارد دلاری عمل کنید."

در حالی که دیکسون می‌گوید که توکن‌ها راهی برای مشارکت از طریق گمانه‌زنی سالم، مانند مالکیت خانه هستند، آنها می‌توانند به راحتی مشوق‌های مضر و سود محوری را که اینترنت فعلی ما را ایجاد کرده‌اند، دوباره ایجاد کنند. یکی از پروژه‌های رمزنگاری مصرف‌کننده که به جریان اصلی راه پیدا کرد، Axie Infinity با پشتوانه a16z، اقتصاد متناوب و منحرفی را برانگیخت که در آن کارگران در جنوب جهانی پس‌انداز خود را وارد بازی کردند و آن را به عنوان شغل دوم بازی کردند. . موفقیت کوتاه بازی ممکن است آزمایشی باشد که به اشتباه افتاده است، اما هنوز هم نگاهی اجمالی به آنچه که آینده تحت سلطه بلاک چین با پشتوانه سرمایه گذاری می تواند به همراه داشته باشد بود.

در حال حاضر، این یک سوال تئوری است، با اینکه Bankman-Fried به سختی در آینه‌های دید عقب ما قرار دارد و بخش کریپتو در جستجوی جای پایی است. دیکسون به‌طور بدنامی خجالتی رسانه‌ای است و از مدار کنفرانس معمول و چرخش بین CNBC و تلویزیون بلومبرگ که در بین همسالانش رایج است دور می‌زند. با Read Write Own، او از سایه‌ها بیرون می‌آید و آماده است تا ردای رهبری را در دست بگیرد و مسیری را برای صنعت خود و غیر ایمانداران بسازد. توشه a16z ممکن است او را به پیام رسان ایده آل تبدیل نکند، اما او حداقل پیام رسان قانع کننده ای است.

این داستان در ابتدا در Fortune.com نمایش داده شد