چگونه ماینرهای بیت کوین می توانند از بررسی دقیق SEC (و در معرض آن قرار نگیرند)

مشروح:

ممکن است تعجب کنید اگر بدانید که تلاش‌های مداوم SEC برای مهار صنعت کریپتو با استقبال گرم حداقل برخی از بیت کوین‌داران مواجه شده است. از آنجایی که بیت‌کوین به‌عنوان یک کالا به‌جای امنیت طبقه‌بندی می‌شود، افرادی که دارای طرز فکر «بیشینه‌گرایانه بیت‌کوین» هستند، گاهی اوقات سرکوب را هم به‌عنوان یک پیروزی تاکتیکی و هم اخلاقی می‌دانند. مجموعه چشم لیزری از به اشتراک گذاشتن شک و تردید گری جنسلر نسبت به توکن های متمرکزتری مانند Solana، Cardano و حتی Ethereum قدیمی خجالتی نیست.

این داستان بخشی از هفته معدن 2023 CoinDesk است که توسط Foundry حمایت می شود.

به‌طور کلی، بیت‌کوین و توکن‌های اثبات کار با ساختار مشابه، کالا هستند تا اوراق بهادار، زیرا هیچ نهاد مرکزی وجود ندارد که در ازای وعده بازدهی آینده، سرمایه جمع‌آوری کند. یک زنجیره اثبات کار مانند بیت‌کوین صرفاً یک پروتکل است، نه یک پلت‌فرم، محصول یا اکوسیستم - این یک شرکت معمولی است، اما شما با پیروی از قوانین مشارکت می‌کنید، نه با دادن یک گونی پول در پشت زباله‌دان در جاده کولزویل.

بنابراین، اگر می‌خواهید در رمزارز باشید اما در معرض خطر گیر کردن یک SEC سرگردان نیستید، احتمالاً می‌خواهید بیت‌کوین را نگه دارید. این به‌عنوان افزایش نسبتاً ثابت «تسلط بیت‌کوین» یا سهم بیت‌کوین از کل ارزش بازار کریپتو، در طول ماجراجویی‌های قانونی SEC در سال 2023 آشکار شده است.

اما این بدان معنا نیست که ماینرهای بیت کوین کاملاً از ریسک SEC عاری هستند: در واقع، پیچیده کردن بیت کوین کالا در ترتیباتی که کاملاً واضح است قراردادهای اوراق بهادار بسیار آسان است. در پی صدور حکم تقسیمی اخیر در پرونده SEC علیه ریپل، این تفاوت ظریف ممکن است بینش به موقعی را در مورد رابطه بین یک توکن به خودی خود و توافقات، تراکنش ها و قراردادهای پیرامون آن ارائه دهد.

سایه های "کاوی ابری"

منتخب‌های اخیر رمزارز ممکن است از دانستن اینکه برخی از اولین اقدامات SEC در مورد کریپتو، که حداقل به سال 2015 برمی‌گردد، ماینرهای بیت‌کوین را هدف قرار داده‌اند – به‌ویژه، به اصطلاح «ماینرهای ابری» متعجب شوند. هدف اسمی ماینرهای ابری ارائه خدمات هم‌مکانی و مدیریت برای آسان‌تر کردن استخراج، به موازات ارائه‌دهندگان عمومی ابری مانند میزبانی از راه دور Amazon Web Services بود.

متأسفانه، بسیاری از ماینرهای اولیه ابری مدل های کسب و کار معیوب را دنبال می کردند. اگرچه آنها متفاوت بودند، یک قرارداد استخراج ابری معمولی مقدار خاصی از قدرت محاسباتی (به ویژه، هش ریت) را برای هزینه دوره ای تعیین شده به مشتریان ارائه می دهد. به نظر می رسد که این یک امنیت است، زیرا مستلزم یک استاندارد عملکرد برای مدیریت یک منبع تلفیقی است. اما مدل همچنین تقلب را دعوت کرد که مشکل حادتر بود.

نقص مدل ماینینگ ابری، هم از نظر نظارتی و هم از دیدگاه اعتماد، این است که فروش هش ریت به‌عنوان تضمین یک خروجی خاص در طول زمان، وابسته به تخصص مدیریت فروشنده است. همچنین شانس زیادی برای فریب و سوءمدیریت وجود دارد: بسیاری از ماینرهای ابری، به طور مخرب یا به دلیل ناتوانی، هش بیشتری از آنچه که ماشین‌هایشان واقعاً می‌توانست تولید کنند، فروختند و با استفاده از سرمایه‌های خریدار جدید، به طور مؤثری اجرای طرح‌های پونزی را پایان دادند.

احتمالاً بدنام ترین کلاهبرداری در ماینینگ ابری ماینینگ GAW جاش گارزا بود که توسط SEC در سال 2015 متهم شد. اما ماینرهای ابری هنوز آنجا هستند: نهادی به نام Mining Capital Cloud Corp در سال 2022 با اتهامات کلاهبرداری مواجه شد.

محل استخراج میزبانی – مسیر امن‌تری؟

این میراث به این معنی نیست که همه خدمات استخراج از راه دور ذاتاً اوراق بهادار هستند.

Castle Island یک سرمایه‌گذار در River Financial است، یکی از شرکت‌هایی که آنچه را به عنوان «محل استخراج میزبانی» یا «ماینینگ به‌عنوان یک سرویس» به‌عنوان بهبود مدل استخراج ابری معیوب ارائه می‌دهد. این شرکت‌ها به‌جای فروش هش‌ریت، ماشین‌های خاص و جداگانه را می‌فروشند و هزینه خدمات ماهانه را برای مدیریت از راه دور دریافت می‌کنند. Sazmining و Compass همچنین خدمات استخراج میزبانی شده را ارائه می دهند.

در میان سایر ویژگی‌ها، شرکت‌های ماینینگ میزبان به مشتریان اجازه می‌دهند ماشین‌های فردی خود را در زمان واقعی نظارت کنند و ظاهراً فضای کمتری برای تعهد بیش از حد یا فریب باقی می‌گذارند. هالیبرتون همچنین می‌گوید Sazmining پاداش‌های بلوکی را مستقیماً به کیف پول مالکان ارسال می‌کند و ظاهراً خطر نگهداری را از بین می‌برد. اگرچه آنها برآوردهای خروجی را ارائه می دهند، بازده بر اساس شرایط شبکه متفاوت است.

همه چیز یک امنیت است (اگر به اندازه کافی سخت کار کنید)

این تضادها به برخی از جنبه‌های دیگر قانون ارزهای دیجیتال و اوراق بهادار منتقل می‌شوند. به عنوان مثال، تمایز بین استخراج ابری و استخراج میزبانی شده، تقریباً موازی با تمایز بین مدل‌های مختلف برای ارائه خدمات سهام‌داری شخص ثالث برای سیستم‌های اثبات سهام است. در ماه فوریه، کراکن جریمه کوچکی از SEC پرداخت و با بستن سرویس سهام خود موافقت کرد، اما کوین بیس در عوض متعهد شده است که با طبقه بندی خدمات سهامداری خود به عنوان ارائه اوراق بهادار مبارزه کند.

تفاوت، حداقل به گفته برخی از تحلیلگران، این است که کراکن به دنبال بازدهی بهتر برای مشتریان، مدیریت واسطه‌ای بیشتری را درگیر می‌کند و خدمات سهامداری خود را به طور موثری محصولی با بازده ریسک‌پذیر می‌سازد. در عوض Coinbase به جای درگیر شدن در هر گونه مدیریت یا استراتژی فعال از طرف مشتریان، به عنوان مجرای مستقیم تری برای سیستم های سهامداری روی زنجیره عمل کرد.

بیشترین مثال گویا از چگونگی تبدیل استخراج کسل کننده بیت کوین به معادل نظارتی زباله های رادیواکتیو ممکن است درجه سانتیگراد باشد، "بانک رمزنگاری" تقلبی. سلسیوس در حالی که خود را ایمن می‌دانست، در واقع درگیر گمانه‌زنی‌های بسیار پرمخاطره در مورد ترکیبی آشفته از دارایی‌ها و ایده‌ها بود. به نظر می رسد یکی از آن ها یک عملیات معدنی کوچک در تگزاس بود که پس از ورشکستگی سلسیوس فروخته شد.

در حالی که این تنها بخش کوچکی از مدل کسب و کار سلسیوس بود (گمان‌زنی‌های بی‌ملاحظه و کاملاً نامنظم)، عملیات استخراج در ادعاهای SEC دخیل بود که سلسیوس قانون اوراق بهادار را نقض می‌کرد. از ماهیت کلاهبرداری سلسیوس که بگذریم، یک سپرده‌گذار در یک صندوق رمزنگاری که بازدهی ناشی از عملیات استخراجی را که مدیریت نمی‌کند دریافت می‌کند، به وضوح پول را در انتظار بازگشتی که با تلاش یک شخص ثالث ایجاد شده است، تحویل می‌دهد.

برای تعبیر آزمایش به ظاهر جاودانه هاوی، به این ترتیب است که شما یک پرتقال را به قراردادی برای تولید یک پرتقال تبدیل می کنید - و چیزی بی ضرر را به یک قرارداد اوراق بهادار پر بار.