ممنون سام! چگونه FTX منجر به بدترین سیاست رمزنگاری در جهان شد

مشروح:

به مهم ترین گفتگو در کریپتو و وب 3 بپیوندید! امروز صندلی خود را ایمن کنید

هنگام تماشای سیاست‌گذاری واشنگتن، شایان ذکر است که دولت‌ها، مانند همه سازمان‌های انسانی، از انسان‌ها تشکیل شده‌اند - موجودات پیچیده‌ای که احساساتشان اغلب ظرفیت تصمیم‌گیری منطقی آن‌ها را تضعیف می‌کند.

هفته گذشته، من در مورد یک روند خطرناک سیاسی شدن در سیاست ارزهای دیجیتال ایالات متحده به دنبال سیل اقدامات اجرایی نظارتی انجام شده علیه این صنعت هشدار دادم. من همچنان نگران این روند هستم، اما اکنون به لطف بینش دو نفر با ارتباطات بسیار خوب D.C، دیدگاه من کمی متفاوت تر شده است. آنها توضیح دادند که چگونه احساسات - به ویژه خشم و خجالت - نقش بزرگی در هدایت این اقدامات سیاسی ایفا کردند.

این موضوع اهمیت قوانین شفاف و غیرقابل نقض حکمرانی را به من یادآوری کرد، خواه این قوانین در نهادهای دموکراتیک مانند قانون اساسی ایالات متحده ساخته شده باشند، یا در مکانیسم‌های اجماع مورد استفاده جوامع نرم‌افزار منبع باز، مانند مواردی که به پروتکل‌های بلاک چین متصل شده‌اند، ساخته شوند. .

شما در حال خواندن Money Reimagined هستید، نگاهی هفتگی به رویدادها و روندهای فناوری، اقتصادی و اجتماعی که رابطه ما با پول را بازتعریف می کنند و وضعیت را متحول می کنند. سیستم مالی جهانی برای دریافت خبرنامه کامل اینجا

قانون به قصاص

در میان مجموعه ای از لحظات "سپاس سام" در پنج ماه گذشته، این یکی کیک را می گیرد. می‌توانید استدلال کنید که سرکوب کراکن، کوین‌بیس، پکسوس، بایننس و دیگران به‌طور قابل‌توجهی به دلیل تمایل به مجازات سام بنکمن-فرید، بنیان‌گذار سابق FTX بود، که فروپاشی سریع و شگفت‌انگیزش در ماه نوامبر موجی از شوک به صنعت کریپتو وارد کرد.

یکی از منابع من طرز فکر مقامات دولت بایدن و قانونگذاران هر دو حزب سیاسی را اینگونه توصیف می کند: "شما نمی توانید وارد خانه آنها شوید، این نوع پول را دور بریزید، سیاستمداران را با تخم مرغ روی صورت خود رها کنید. و انتظار نداشته باشید هزینه زیادی بپردازید.» او به این واقعیت اشاره می‌کرد که قبل از فروپاشی FTX، سیاستمداران - عمدتاً دموکرات‌ها و همچنین برخی جمهوری‌خواهان - از بیش از 74 میلیون دلار کمک‌های سیاسی از FTX بهره‌مند شده بودند و با بانکمن-فرید ارتباط برقرار کرده بودند، که مترقی‌ها را با خود جذب می‌کرد. تعهدات "نوع دوستی موثر". (تحقیقات CoinDesk نشان داد که یک سوم کنگره از SBF یا همکارانش پول گرفته اند.)

عملاً هیچ‌کس در این صنعت تلاش نمی‌کند تا از تخلفات گسترده بانکمن-فرید بکاهد و اکنون بیشتر آنها خواهان مقررات سخت‌گیرانه‌تر هستند. (در واقع، بزرگترین ناامیدی این است که اقدامات SBF شانس یک چارچوب نظارتی روشن را به عقب انداخته است و آژانس‌هایی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار را مجبور می‌کند به قانون بودن برای خودشان ادامه دهند.) آنچه بسیار دلخراش است واکنش هوس‌بازانه و کاملاً نامتناسب ایجاد شده است. با آن تخلف.

قانون به اجرا را فراموش کنید. به نظر می‌رسد که ما وارد یک استاندارد جدید و غیرمعمول از مقررات به قصاص شده‌ایم.

این را کنار بگذارید که میلیون‌ها سرمایه‌گذار، کارمند و توسعه‌دهنده که در صنعت کریپتو سهم دارند، اکنون تاوان گناهان چند کلاهبردار را می‌پردازند که هرگز از رفتارشان اطلاعی نداشتند، چه رسد به اینکه از آنها چشم پوشی کنند. بزرگترین مسئله این است که از آنجایی که دلایل فیزیکی یا جغرافیایی بسیار کمی وجود دارد که چرا توسعه دهندگان بلاک چین یک کشور را بر کشور دیگر ترجیح می دهند، ایالات متحده در آستانه از دست دادن تمام ظرفیت برای شکل دادن به جهت این فناوری ذاتاً بدون مرز است. هیچ اقتصاد توسعه‌یافته دیگری به‌اندازه خصمانه نسبت به این صنعت موضع نمی‌گیرد.

این دیدگاه رو به رشد وجود دارد که نوآوری دارایی های دیجیتال و بلاک چین - اکنون در عصر هوش مصنوعی که مهمتر از همیشه است - ایالات متحده را به سمت سواحل دوستانه تر ترک خواهد کرد. و این مفهوم معکوس وجود دارد که اگر ایالات متحده می‌خواهد فناوری را از افراد بد در کشورهای سرکش دور نگه دارد، احتمال آن را بیشتر و نه کمتر می‌کند.

خبر خوب این است که این لحظه انتقام جویانه قرار است فروکش کند - همانطور که بیشتر واکنش های بیش از حد احساسات محور در نهایت انجام می شود. تندخوها مطمئناً جای خود را به رویکردی بالغ تر به سیاست خواهند داد. با این حال، آسیبی که قبلاً به چشم‌انداز ایالات متحده برای جذب سرمایه‌گذاری، کارآفرینی و نوآوری در حوزه کریپتو وارد شده، می‌تواند عمیق باشد. رهبران صنعت ایالات متحده از همه اقشار در مورد خروج مشاغل رمزنگاری هشدار داده اند.

می‌بینید، چه این یک "جنگ علیه رمزارزها" باشد یا فقط یک کبودی عمدی، تاجران کریپتو انبوه اتهامات جنایی و مدنی را به عنوان پیامی در نظر می‌گیرند که در غیاب رهنمودهای قانونی واضح که مشخص می‌کند چه فعالیتی است یا نیست. نه در محدوده، اکنون ادامه فعالیت در ایالات متحده بسیار خطرناک است

این پیام از دو طریق به خانه آورده شد. به نظر می‌رسید که اقدامات نظارتی بیش از حد منظم و تصادفی باشد. سپس کاخ سفید در همان لحظه گزارشی کوبنده درباره این صنعت منتشر کرد، گزارشی که فرمان اجرایی آزاداندیشانه ای را که یک سال پیش ارائه کرده بود، معکوس کرد. این نیز کمکی نکرد که سناتور الیزابت وارن (دموکرات)، یکی از رهبران جناح مترقی حزب دموکرات، یک کمپین سیاسی راه اندازی کرد که در آن تیتر پولیتیکو مبنی بر تشکیل «ارتش ضد رمزنگاری» جشن گرفت. /p>

چه کسی فرمانداران را اداره می کند؟

«D.C. ویپ است. این House of Cards نیست."

همینطور شیلا وارن، مجری برنامه Money Reimagined، که همچنین مدیر عامل شورای کریپتو برای نوآوری و منبع دوم من برای این داستان است (دیگری ناشناس خواهد ماند)، در طول ضبط پادکست این هفته گفت.

از یک طرف، مایه ی آرامش است که بدانیم ما واقعاً تحت تأثیر توطئه های بدبینانه ای نیستیم که توسط افرادی مانند فرانک آندروود، شخصیت شرور سیاسی با بازی کوین اسپیسی در House of Cards، سازماندهی شده است.

اما از سوی دیگر، غم انگیز است که بدانیم خطاپذیری انسانی، نهادهای حاکمیتی ما را مستعد چنین لحظات پوچی می‌کند، گویی که ما برای همیشه در معرض تصمیم‌گیری خودآگاهانه افرادی مانند سلینا میر، معاون رئیس‌جمهور هستیم. شخصیت اصلی کمیک ناقص جولیا لوئیس دریفوس در Veep.

این شکست‌های انسانی، چه شیطانی و چه مسخره، فیلسوف فرانسوی مونتسکیو را به درک دکترین «تفکیک قوا» سوق داد، یک اصل حکومت‌داری که برای محافظت از منافع جامعه در برابر اشتباهات یا فساد رهبران آن طراحی شده است. سپس این ایده ها در قانون اساسی ایالات متحده گنجانده شد و به شکل گیری سیستم وست مینستر با سه شاخه مستقل حکومت کمک کرد.

آنها همچنین به ایده بلاک چین - که ابتدا در وایت پیپر بیت کوین شناسایی شد - اطلاع می دهند که ما به سیستمی برای مدیریت پول، دارایی ها و اطلاعاتی نیاز داریم که در اختیار واسطه های "شخص ثالث قابل اعتماد" نباشد. اعتماد به واسطه ها و نمایندگان همیشه ما را در برابر این مشکل آسیب پذیر می کند که آنها توسط انسان ها اداره می شوند، نه ریاضی.

من طرفدار رادیکال جایگزینی دولت-ملت با نوعی "دولت شبکه" دیجیتال نیستم، اما جالب است که فکر کنیم چگونه این فناوری های جدید به مردم گزینه خروج از سیستم های اقتصادی غیرمتمرکز را ارائه می دهند و چگونه به طور غیرمستقیم ، این می تواند بر سیاستمداران ما فشار بیاورد تا بازی خود را لغو کنند.

این نگران‌کننده است که «جنگ علیه ارزهای دیجیتال» ایالات متحده و مدل دموکراسی بازار آن را بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر از دست دادن رهبری اقتصادی و فناوری قرار می‌دهد. اما حداقل می‌توانیم به این نکته توجه داشته باشیم که خود فناوری ممکن است یک نیروی خود اصلاح‌کننده را بر سیستم سیاسی تحمیل کند تا از بدترین نتایج جلوگیری کند.